Mijn geheime project,

Wat een weer hè? Van mij mag het wel weer lente worden hoor! Vind je niet? Ik ben helemaal klaar met al die regen en kou. Maar toen jullie verwarming er van de week mee ophield, was dat wel aanleiding om me nog eens achter de oren te krabben en me (ten overvloede) te realiseren hoe afhankelijk we ook daarvan zijn! Gelukkig heeft Onze Lieve Heer Fleece-dekentjes en hete thee uitgevonden, maar er is nog wel het een en ander meer wat me kunnen (en volgens mij zouden moeten) doen.

Dit is dan ook direct het moment om mijn 'geheime project' te onthullen! (Tromgeroffel). Weet je nog dat ik het had over al die kartonnen dozen die zich opstapelen door online bestellingen, verpakkingen en vergeten boodschappentassen? Natuurlijk weet ik dat we daar ook iets te veranderen hebben, qua consumentengedrag, maar iets doen met de dozen die er al zijn is ook geen verkeerd idee. En verder dan onderin de moestuinbakken leggen, kwam ik eigenlijk niet.

Door het besef van afhankelijkheid als het op verwarmen aankomt, ben ik toch maar eens gaan rondkijken naar een allesbrander en stuitte ik (serendipity!) op een zogenaamde brikettenpers. Die heb ik besteld, en tot mijn blije verrassing bleek het een stevig ding te zijn. Een enorm eenvoudig ontwerp (maar daar krijg ik meer en meer een voorkeur voor) dat vocht uit papierpulp perst, zodat je een soort briketten krijgt. Dus nu liggen er op mijn radiator (Ik heb natuurlijk te weinig geduld om ze aan de lucht te laten drogen) rare klompjes geperste resten van een consumptie-cultuur.

Ik versnipper de dozen dus nu in een regenton, doe er water bij en wacht tot het door en door zacht is. Het persen zelf is wel een krachteisend karweitje, maar daar kan ik hulp voor zoeken, en het is een voldoening gevend gevoel om de stapel toekomstige kachel-brandstof te zien groeien.

Als het helemaal droog is komt de (letterlijke) vuurproef: dan moet blijken hoe lang zo'n briket brandt. En verder hoorde ik nog het gerucht dat als je de briketten maakt met zout (zee-) water ze mogelijk nog langer branden.

Dat is dus ook iets om eens te vergelijken. Kortom: genoeg te ontdekken, maar de eerste stappen zijn gezet!

Maar er is meer:

Ik begon alweer aardig de smaak te pakken te krijgen. (Na het oponthoud in het moestuin-departement was ik een tikje teleurgesteld).

Toen ongeveer gelijk met jullie verwarming, mijn oven het begaf (gelukkig bleek het aan het stopcontact te liggen, de oven doet het nog). begon ik me af te vragen hoe mensen dat vroeger deden. Want er is vast een tijd geweest dat mensen wisten te overleven zonder ingebouwde Siemens of Bosch combimagnetron.

En naast een allesbrander zoeken die tegelijk een oven is (Leuk project!) kan ik me ook herinneren dat oma een petroleumstelletje had staan in de keuken, waar haar stoofvlees de hele dag op stond te pruttelen.

Enige tijd geleden had ik dat idee zeker afgedaan als onpraktisch, mede doordat ik geen idee had of er nog petroleum te krijgen is, en zo ja, waar dan? Maar in het licht van mijn zelfopgelegde uitdaging, vond ik het een goed idee om antwoorden te vinden op deze vragen.

En wat blijkt? Petroleumstellen zijn tweedehands nog uitstekend te vinden (onder andere op marktplaats) en petroleum blijkt dezelfde samenstelling te hebben als lampolie. En dat laatste is weer prima te krijgen, onder meer bij de Action.

Het percentage stijgt!

Dus ik vind dat ik deze week mijn punten wel weer heb verdiend. Nu nog op zoek naar een allesbrander (liefst met een oventje), en dan voel ik me al een heel stuk minder 'speelbal van een op hol geslagen economie'. Over kachels valt ook weer een heleboel te leren, dus ik heb nog genoeg te doen. En de sneeuwklokjes beginnen in de tuin hun vrolijke belletjes te laten zien, dus ik voel enige druk om met de eerste tekenen van de lente, mijn eigen plantjes ook te gaan zaaien.

Tot nu toe denk ik dat mijn onafhankelijkheid toch wel met een kleine 10% is toegenomen. Ik ben me aan het voorbereiden op onafhankelijk zijn van gas, zowel voor verwarmen als voor koken. En ik heb weer ontzettend veel geleerd. Dat betekent dat de score nu op 15% staat. Nog 85% te gaan! 

Maar, eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik pas de eerste stappen heb gezet en dat ik stiekem een klein voorschot neem op positieve resultaten, dus het is tijd om de mouwen nogmaals op te stropen en verder te gaan waar ik ben gebleven.

Voor deze week staat er op mijn lijstje dus het volgende:

Mijn lijstje voor week 5

1. Meer briketten maken. Het is geweldig om de stapel karton te zien smelten en de briketten te zien ontstaan.

2. Een definitieve keuze maken voor de moestuinbakken.

3. Op zoek naar een allesbrander. Liefst eentje met een oventje erin.

4. Vegetarische Slow-cooking recepten vinden. Beter voor mijn onafhankelijkheids-percentage, en tegelijk ook voor het     millieu.

5. Met mevrouw Jansen naar de Katten-psychiater. (Ze is de enige die niet blij is met de slinkende stapel lege dozen).

Op naar week 6

Dus pak ik een verse kop muntthee (het enige wat het ook in de winter doet in mijn keuken) en ga ik weer aan de slag.

De moestuinbakken zijn de grootste doorn in mijn spreekwoordelijk oog. En ik hoor de biologische klok van de moestuin zeer luidruchtig tikken, dus ik ga me verdiepen in douglashout, verbindingen, en alternatieven.

De zoektocht naar een kacheltje vind ik (denk ik nu nog) makkelijker. Maar wie weet wat ik daar allemaal nog over kan leren. 

Binnenkort hoop ik toch wel een heel stuk verder te zijn en in de tussentijd houd ik je op de hoogte!

Tot snel!

Sommige linkjes zijn affiliatelinks, dat betekent dat wij een minieme vergoeding krijgen

(wat we inzetten voor een goed doel) en voor jou de prijs hetzelfde blijft. Win-win dus!

Disclaimer:

Alle namen en situaties in deze serie blog's zijn fictief, al lijken ze vaak wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid op de dingen die ik werkelijk meemaak.

The struggle is real!

Alle producten die ik noem en waar ik met een affiliate-link naar verwijs,  heb ik feitelijk gekocht en/of uitgeprobeerd.

Ik zal nooit iets promoten waar ik niet daadwerkelijk achter sta.

Scouts-erewoord!

Powered by: